توکلت علی الله

اين شعر مشترک ياد بودی از شبی و گوشه ای ؛ که در هر بند آن مصرع اول را اسماعيل شاهرودی يعنی من و مصرع دوم را هو شنگ باديه نشين و سومين مصرع را يدالله  رويايی ساخته است .

ـ مر د ماهيگير با نجوای بسم ا لله

ـ قايق خود را بسان قايق خورشيد

ـ روی ناهموار موج آهسته می راند

ـ دستهايش می سرايد آية الکرسی ؛ بهر آمد شد پارو؛

ـ و نگاهش می دهد پرواز صدها مرغ سبز ياد ها را در فضای

                                                         قصر های موج .

ـ آفتاب گرم را با جلوه ی هر ياد می خواند .

ـ آفتاب اما نی داند که مردی هست و موجی از تو کلت علی ا لله

                                       در سرش سر شار ما هيها .

ـ و ينک آيا در درون طور ماهيگير

ـ حسرت صد ماهی چا لا ک می ماند ؟

  

اسماعیل شاهرودی

                       ۱۳۴۰